Sanat Akımları ( Rokoko-Romantizm-Ön Raffaelloculuk )

Rokoko – Romantizm – Ön Raffaelloculuk Sanat Akımları

Sanat tarihi meraklıları ve gördüğü resmi anlamak isteyenler için “Sanat Akımları” ‘nı bilmek onların tarihsel süreçlerini öğrenmek çok mühimdir.

İşte bu yazımızda Rokoko–Romantizm–Ön Raffaelloculuk sanat akımlarının tarihsel süreçlerinden, özelliklerinden ve önemli sanatçılarından bahsedeceğiz. Umarım keyifle okursunuz.

Rokoko Sanat Akımı

Rokoko Sanatı Nedir?

Barok akım ile aydınlanma arasında geçiş dönemi sayılabilecek bir sanat akımı olarak adlandırılabilir. O dönemde çok revaçta olan bolca süslü bir ifade tarzının 18. Yüzyıl Avrupa sanatına yansımasıdır.

18 yüzyıl Avrupa ’da gerçekçilik ve pragmatizmin öne çıktığı bir dönemdir. Sihirli ve abartılı prensiplerin, aşırı süs, asimetri ve akıcı bir etkiyle oluşturulmasıdır. Gözün tüm tablo üzerinde gezinmesini sağlayan, yaldızlı renklerin yanı sıra pastel renklerin kuvvetli vurguyla kullanıldığı bir dönemdir. Süsleme tam manasıyla mimariyi etkisi altına almıştır.

Güce karşı olan eğilimin yerini güzellik, cinsellik ve dekoratif olan almıştır. Mimari ve dekorasyonun Rokoko sitili Fransa ’da 18. Yüzyılın başlarında 15. Louis ’in hükümdarlığı altında, 14. Louis ’in  nispeten daha resmi ve köşeli (geometrik) olan tarzına karşı bir tepki olarak doğmuştur.

“Stil rocaille” veya “rocaille” tarzı olarak anılıyordu. Avrupa ’ya özellikle Bavyera, Avusturya, Almanya ve Rusya ’nın bir bölümünde çok hızlı bir şekilde yaygınlaştı. Rokoko tarzından resim, heykel, edebiyat, müzik, tiyatro gibi sanat dallarını da çok hızlıca ve çok derinden etkilemiştir.

Rokoko sanatçıları ve mimarları daha nüktedan, gösterişli ve zarif bir yaklaşım göstermişlerdir.

François Boucher -Perette Une Laitiere – Sanat Akımları – Rokoko Sanatı

Rokoko, oynak ve neredeyse şakacı temalara sahip bir akımdır. Rokoko, odaların dekorasyonlarını şık, abartılı denecek kadar süslü mobilyaları ve aynalarıyla anılan bir üsluba sahiptir. Mekanları, kabartmalı duvar boyalarını tamamlayan duvar halılarının oluşturduğu bir sanat eseri gibi tasarlanmaktaydı.

Detaylardaki pitoresk (durumu, görünüşü bir tablo konusu olmaya değecek güzellikte olan) zevk, kavis ve ters kavisler ve barok hareketini coşkunlukla değiştiren asimetri ile belirgin hale geliyordu.

Rokoko, Fransa ’da daha çok soyluların savunduğu ve sahip çıktığı bir akım olmakla birlikte, hazcılığı sembolize etmiştir. Antoine Watteau, Rokoko Sanatının önemli temsilcilerinden biridir. Onun şu an Louvre Müzesinde bulunan Pilgrimage on the Isle of Cythera tablosu Rokoko dönemini en iyi temsil eden eserlerden biridir.

Antoine Watteau – Pilgrimage on the Isle of Cythera ( Çuha Adasına Yolculuk) – Sanat Akımları – Rokoko Sanatı

Rokoko Tarzının En Önemli Sanatçıları

Johann Anwander (1715 – 1770), François Boucher (1703-1770), Pompeo Batoni (1708 – 1787), Jean Baptiste Simeon Chardin (1699 – 1779), Antonio Canaletto (1697 – 1768), Jean Honore Fragonard (1732 – 1806), Francesco Guardi (1712 – 1793).

Romantizm Sanat Akımı

Klasik uygarlığın eski temellerini sarsmak pahasına, 18. yüzyıldan itibaren, hümanizma ve gücü sınırsız usu tartışma konusu yapan büyük akıma “Romantizm“adı verildi.

Hiçbir alan, hiçbir ülke bu akımın etkisinden kurtulamadı. Avrupa ‘da, düşünce yaşamında, felsefe, sanatlar, toplum, gelenek ve görenekler, toplumsal ya da siyasal devrimlerde çok önemli bir rol oynadı ve bütün bilim dallarını etkiledi.

Romantizm 18. yüzyıl ile 19. yüzyıl arasında devam eden süreçte Batı medeniyetinde edebiyat, müzik, resim, mimarlık gibi alanlarda kendini hissettiren bir tarz ya da başka bir deyişle entelektüel bir yönelimdir. Romantizm genel olarak Klasizmin ve özellikle 18. yüzyıl sonlarında özellikle Neoklasizmin düzen, sakinlik, uyum, denge, idealleşme, gerçekçilik gibi ilkelerin reddi gibi anlaşılabilir.

Sizin İçin Önerilen: Romantizm Akımının En Ünlü 10 Sanatçısı ve Resimleri

Romantizm, insanı, kişisel olanı, irrasyonel, yaratıcı, kendiliğinden olağanı, duygusal olanı, taşkınlıkları vurgular. Romantizmin karakteristik özellikleri arasında; doğanın güzelliklerine veya gücüne derin bir saygı ve takdir, akılcılık ve mantıktan ziyade bunların üstünde olduğu düşünülen duygulara yüceltme vardır. Ayrıca insanın kendine yönelmesini salık verir ve ruh hallerinin daha fazla incelenmesini merkez olarak belirler.

Dahiyle, kahramanla ve genel olarak sıra dışı bir karakterle uğraşılması ve iç çekişmelere odaklanması hedeflenir. Sanatçının hisleri, ruhunda yaşadıkları, resmi kurallara ve geleneksel genel geçer tavırlara uymaktan daha önemli olarak görülmüştür. Bu sebeple bu dönemde sanatçıların yaratıcılığa çok daha fazla önem verdiğini söyleyebiliriz. Sanat akımları arasında aşkı en çok önemseyen akım olarak görülebilir.

Aşk sayesinde insanın yaşadığı deneyimlerden ve karşı karşıya kaldığı manevi tecrübelerden gerçeğe doğru bir koridor açan bir hayal gücünden yararlanılmıştır.

Caspar David Friedrich – Bulutların Üstünde Yolculuk – Sanat Akımları – Romantizm Sanat Akımı

Romantizm akımında, Orta çağ ’ın gerçekliği tartışmalı olaylarına, ulusal kaynaklara başvurulur, yine tarihsel ve güncel olaylardan da yararlanır.

Akıl, hayal ve duygu olmadan tek başına çok bir anlam ifade etmez. Sanatçı, yapıtında kişiliğini yansıtmayı olayların akışına müdahale etmeyi neredeyse kendine görev edinmiştir, üslup son derece süslüdür.

Goya – 3 Mayıs 1808 (The Third of May 1808) – Sanat Akımları – Romantizm Sanatı

Sizin İçin Öneriliyor: 3 Mayıs 1808 Tablosunun Hikayesi ve Analizi

Romantizm Akımının En Önemli Sanatçıları

Francisco Goya (1746 – 1828),  Andreas Achenbach (1815 – 1910), Manuel Cabral Aguado Bejarano (1827 – 1891), William Blake (1757 – 1827), Caspar David Friedrich (1774 – 1840), Anne Louis Girodet (1767 – 1824).

Ön Raffaeloculuk Sanat Akımı (Pre Raphaelite Brotherhood)

Ön Raffaeloculuk akımının ana vatanı İngilteredir. Ön Raffaeloculuk 1848 yılında ortaya çıkmış bir sanat ve edebiyat hareketidir. Pre Raphaelite Brotherhood adlı topluluk çevresinde bir araya gelen sanatçılardan oluşmaktadır.

Ressamlar ve yazarlardan oluşan bu genç sanatçılar, John Ruskin ’in (1819-1900) düşüncelerinin etkisiyle sanata, Raffaello öncesi dönemdekine özgü ”saflığını” geri vermek istiyorlardı. Bu sebeple de başlayan bu hareket Ön Raffaeloculuk olarak adlandırıldı.

Bu akıma dahil olan sanatçılar eserlerini geçmişten hatta Raffaello ’nun öncesine kadar geri gidecek şekilde yüksek bir manevi anlatıma yönelterek yüksek bir ideale ulaşmak istiyorlardı. Son derece dinsel bir tutum içinde bulundular. Yapıtlarının büyük bir bölümünü gerçekleştirirken kutsal metinlerden esinlendiler.

Arkeoloji ve Orta Çağ ’la ilgili temalar da aynı biçimde dikkatlerini çekti. 1857 ’de aralarından bazıları Oxford Union ’u, Kral Arthur çevriminden aldıkları sahnelerle süslediler ve böylece söz konusu bütünle, temaların simgeciliği üstüne kurulu olan üsluplarının hem süsleyici ve devrimci özelliğini, hem de çarpıcı renklerle yansıtılan belirgin ayrıntı beğenisini gözler önüne serdiler.

Dante ve Shakespeare gibi yazarlardan aldığı yazınsal temaları resme dönüştürdüler. Kutsal Kitap ’tan tasvir edilen bölümleri mümkün olduğunca bozmadan aktarmaya çalıştılar. Bu dönemin bazı sanatçıları dikkate değer bir manzara anlayışı geliştirmişlerdir ve ahlak açısından eğitici kompozisyonlara yönelmişlerdir.

Everett Millais – The North-West Passage – Sanat Akımları – Ön Raffaeloculuk Sanat Akımı (Pre Raphaelite Brotherhood)

Ön Raffaeloculuk Akımının önemli Sanatçıları / (Ön Raffaellocular) (Pre Raphaelite Brotherhood) : 

Dante Gabriel Rossetti (1828-1882), Holman Hunt (1827-1910), John Everett Millais (1829-1896), Edward Burne Jones ’tur (1833-1898).